تاثیر یک دوره تمرین هوازی منتخب روی برخی عوامل فیزیولوزیکی بیماران مبتلا به میگرن

مقدمه: میگرن به عنوان حملات مکرر سردرد تعریف شده است، که معمولاً یکطرفه و همراه با اختلال پیچیده ی عصبی- عروقی خونی اطراف مغز و تحریک همزمان مسیر های درد اعصاب حسی ترژمینال است. هدف کلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی منتخب روی برخی عوامل فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به میگرن بود. روش: این تحقیق کاربردی از نوع نیمه تجربی بوده و نمونه های آن شامل 22 زن مبتلا به میگرن، در دامنه سنی 22 تا 53 سال بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به شکل غیر تصادفی در دو گروه تجربی(13 نفر) و کنترل(9) قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر درمان دارویی به مدت12 هفته، سه / هفته/ یک ساعت در تمرینات هوازی منتخب شرکت داشتند. این تمرینات شامل دویدن روی تردمیل، رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج بود که از زمان کم و شدت پایین شروع و به تدریج زمان و شدت آن افزایش پیدا کرد. گروه کنترل تحت درمان دارویی، در مدت سه ماه فعالیت بدنی نداشتند، و در آزمون ها شرکت داشتند. ابتدا از آمار توصیفی برای تعیین شاخص هایی نظیر میانگین و انحراف معیار و درصد تغییرات، و برای مقایسه نتایج گروه تجربی و کنترل از آزمون tمستقل اختلاف میانگین ها استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss (نسخه 16) و سپس همچنین برای ترسیم شکل ها نرم افزار excel مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: بر اساس آزمون tمستقل اختلاف میانگین، پس از 12 هفته تمرین هوازی منتخب، کاهش معنی داری در شدت سردرد، میزان نروپپتید وابسته به ژن کلسی تونین خون و درصد چربی و افزایش معنی داری در حداکثر اکسیژن مصرفی، فلکشن گردن، اکستنشن گردن، فلکشن جانبی به چپ گردن، چرخش به راست گردن، چرخش به چپ گردن، دامنه حرکتی شانه سمت راست، دامنه حرکتی شانه سمت چپ، فلکشن شانه و اکستنشن شانه در گروه تجربی مشاهده شد. همچنین فلکشن جانبی به راست افزایش داشت اما این افزایش معنی دار نبود. نتایج به شرح زیر است: شدت سردرد در پیش آزمون 23/34 و پس آزمون 30/14، میزان نروپپتید وابسته به ژن کلسی تونین خون در پیش آزمون 50/53 و در پس آزمون 45/48، درصد چربی در پیش آزمون45 /31 و در پس آزمون 25/25و حداکثر اکسیژن مصرفی در پیش آزمون 81/24 و در پس آزمون 8 1/41، فلکشن گردن در پیش آزمون33/36 و در پس آزمون86/44، اکستنشن گردن در پیش آزمون86/67 و در پس آزمون 76/76، فلکشن جانبی به راست در پیش آزمون 58/36 و در پس آزمون 97/44، فلکشن جانبی به چپ در پیش آزمون 61/33 و در پس آزمون10/44، چرخش به راست در پیش آزمون 63/57 و در پس آزمون73/67، چرخش به چپ در پیش آزمون 97/54 و در پس ازمون 28/65، دامنه حرکتی شانه سمت راست در پیش آزمون 67/5- و در پس آزمون 77/0، دامنه حرکتی شانه سمت چپ در پیش آزمون 79/8- و در پس آزمون 33/4-، فلکشن شانه در پیش آزمون 81/163 و در پس آزمون 19/180 و اکستنشن شانه در پیش آزمون 81/27 و در پس آزمون 20/41 بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به یافته های تحقیق بتوان از تمرینات هوازی به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار سایر درمان های دیگر در بیماران مبتلا به میگرن به منظور بهبود سردرد آنان استفاده کرد